vvvvv

نشان به آن نشانی

نه در گذشته غرق می شود، نه در التهاب آینده می سوزد. به نگاهی رسیده که در امروز با طمانینه گام بر می دارد. در امروز سیر می کند اما آینده برای او بی اهمیت نیست، بلکه همه ی فکر و برنامه ریزی را به خرج می دهد، اما اینکه چه شد و چه خواهد شد او را به تلاطم نمی اندازد. او یاد گرفته که در مسیر امنی به نام وظیفه حرکت کند و در هر لحظه جز یک گام ندارد و سرگردان نیست. از آینده نمی ترسد چون ندانستن شرایط آینده ترسی در او نمی آورد. آسمان هم که به زمین بیاید، جر انجام تکلیف به چیزی فکر نمی کند. چنان آرام و مسلط است که ذلیل هیچ کس و هیچ چیز نخواهد شد. چرا که ذلت در آنجا آغاز می شود که در مقابل کسی کم بیاوری. اما او آگاهانه و از روی تفکر انتخاب کرده است و می داند چه باید انجام دهد، در این مسیر او شکست نمی خورد و نمی بازد چون که به راه افتاده است. این تسلط در تغیر شرایط خود را نشان می دهد، تا هنگامی که اتفاقی رخ نداده باشد و شرایط عادی باشد، همه بر اوضاع مسلطند! اما وقتی همه چیز زیر و رو می شود، تسلط معنا می یابد.

او که به امن و تسلط دست یافته است، با اینکه در دل حوادث است، ولی بر شرایط مسلط و بر اوضاع شاهد است. درگیر بازی نمی شود و مدام همراه حادثه ها بالا و پایین نمی شود و در درگیری ها از نظر روحی به هم نمی ریزد. و این یعنی شهود.

و شهید کسی است که دائم با این شهود و آگاهی همراه است و بر خود، جامعه و هستی شاهد و ناظر است. انسانی که با آرامش در کناری نشسته است می تواند اتفاقات درون خود را رصد کند و اسیر حالت های خود نشود.

حال با نگاه و تسلطی که دارد و شهودی که پیدا کرده است، حوادث را دنبال می کند و حوادث برای او قابل پیش بینی خواهد شد. گوی می داند چه خواهدشد و برای آن آماده می شود و انتظار می کشد، حتی اگر صحنه مرگ باشد. و این یعنی انتظار که با آن آینده را می بیند و برای آن مهیا می شود.

انسان ها را با علامت ها و نشانی ها باید شناخت. نه با حرف ها و ادعاها و نه حتی اعمالشان.

امن و آرام، تسلط، شهادت و انتظار، اینها نشانه های مومن هستند. بسیاری از اوقات مومن در ذهن ما کسی است که حرف های عمیقی مس زند، یا اعمال بزرگ و و پرمشقتی انجام می دهد، اما مومن را باید با علامت هایش شناخت و علامت

 

 

پاورقی:

<<ما مأمور به تکلیفیم نه نتیجه>>  امام خمینی

موافقین ۰ مخالفین ۰

آغاز راه

تربیت ما تا چه زمانی ادامه دارد؟ آیا با رسیدن به سن جوانی تربیت پایان می یابد؟ یکی از مهم ترین روش های تربیت، تربیت به وسیله الگو است، شاید به همین دلیل است که در منابع اسلامی، بر بهره گیری از الگو و پی روی از اسوه های حسنه تأکید شده است.1

در دوره جوانی، که مهم ترین دوره تکوین شخصیت افراد است، رشد کمالات انسانی از سرعت بیشتری برخوردار می گردد. جوان معمولا برای نیل به این هدف به دنبال ابزارها و شیوه های مؤثری می گردد، که یکی از مهم ترین اموری که در این راستا واقع می گردد سرمشق و الگویی است که مراحلی از کمالات را با موفقیت پیموده باشد.

به تعبیر قرآن کریم، پیامبر اکرم (ص) بهترین نمونه و سرمشق زندگی است.

«لَقد کان لَکم فی رَسُول اللّه أسوة حسنة لِمَن کانَ یرجُوا اللّه و َالیوم الآخر و ذکََر اللّه کثیرا؛ (سوره ی احزاب، آیه ی 21.) قطعا برای شما در [خصلت ها و روش زندگی] پیامبر خدا سر مشق نیکو و پسندیده است، برای کسی که به خدا و روز بازپسین امید دارد و خدای را بسیار یاد می کند.

امام صادق(ع) می فرمودند: «إنّ اللّه أدّب نبیه فأحسن أدبه فلمّا أکمل له الأدب قال: إنّک لعلی خُلُق عظیم». 2 خداوند پیامبرش را به نیکوترین آداب ادب آموخت ، آن هنگام که کامل شد، فرمود: تو بر اخلاقی بزرگ هستی.

موافقین ۰ مخالفین ۰

آیا ما شیعه ایم؟

شیعه کیست/ استاد حسن رحیم پور ازغدی

حجم: 12.0 MB / مدت: 34 دقیقه

ی روز پای تلویزیون با این سخنرانی میخکوب شدم! برنامه ی طرحی برای فردا (سخنرانی استاد رحیم پور ازغدی) با عنوان هویت شیعی، تهدید ها و فرصت ها. که اسمش اصلا بهش نمیاد. اسمش رو عوض کردم،و ی کمی اینور و اونورش کردم و تغییر دادم، و به 34 دقیقه رسوندمش. (در تغییر فایل امانتدار بودم و فقط بخش مقدمه رو حذف کردم ک ارتباطی با موضوع شیعه نداشت)

موافقین ۰ مخالفین ۰